De laatste loodjes

En dan is het vrijdag en is de laatste dag van de 4-daagse aangebroken. Renate voelt zich iets beter en gaat vandaag mee om Diana aan te moedigen en voor haar eigen eer.

We hebben met Frans (van de Vogelshoek) afgesproken dat we 's morgens meteen alles meenemen zodat hij en zijn vrouw alles kunnen schoonmaken voor de nieuwe bezoekers. Donderdag hebben we alles al opgeruimd en de tassen gepakt. We staan om 4:15 uur op en om 5:15 uur zijn we helemaal klaar voor vertrek. De auto is vol geladen en wij zijn klaar om te beginnen met wandelen. We voelen ons niet helemaal fit, zijn moe en de voeten doen zeer. Maar we gaan ervoor! We gaan dezelfde route als altijd, maar opeens is de weg afgezet en kunnen we niet verder. Wat een stress de bus vertrekt om 5:30 en wij moeten op zoek naar een andere route. We rijden wat rond en gaan op ons gevoel af en nemen een afslag en we komen op dezelfde weg uit als die we normaal gesproken nemen - deze weg is nog sneller ook ;-)). Omdat het 5:29 is stapt Renate bij het busstation uit om de bus tegen te houden en parkeert Diana de auto. Bizar dat er normaal genoeg ruimte is en dat er nu bijna aan het einde van de straat pas een plekje vrij is. Rennend gaat ze richting de bus en de buschauffeur gebaart dat ze het rustig aan kan doen. Het centrum is slecht bereikbaar en de bus kan niet dezelfe route rijden als anders waardoor hij later vertrekt. De buschauffeur is dezelfde als elke morgen en is een enthousiaste man. Zijn dochter doet ook mee maar heeft het zwaar door een ontsteking aan haar wreef en we zien hem vaak 's middags langs de kant van de weg staan om iedereen aan te moedigen. 's Morgens laat hij via zijn telefoon het vierdaagse lied horen ... beetje vals maar zo grappig!

Door de kortere route zijn we om ongeveer 6:05 uur bij de Wedren (de Start en Finish). En om 6:30 kunnen wij starten. Het weer is heerlijk niet te warm en niet te koud en niet nat. De spieren en voeten doen in het begin nog zeer maar zodra we een paar kilometer hebben gelopen wordt het al beter. De eerste kilometers gaan door Nijmegen (delfde route als de afgelopen 2 dagen) bij de start/finish staan veel studenten maar verder staan er wel wat mensen langs de kant om ons aan te moedigen maar niet heel veel. Er zijn veel lopers die moeilijk lopen door blaren en blessures. Er zijn zelfs mensen die zoveel blaren hebben dat ze op slippers lopen - respect!. Onderweg staat een man met helium ballonnen en wij kopen allebei een bloemetje met een smiley - ze zijn zo vrolijk dat wij er ook vrolijk van worden. Nadeel is wel dat de ballon (als je loopt) achter je zweeft waardoor anderen er last van (kunnen) hebben.

We proberen eerst een goed aantal kilometers te lopen voordat we stoppen. We blijven even zitten om een appeltje/banaantje op te eten en wat te drinken. Naast ons zit een echtpaar dat al vaker heeft gelopen. Maar het nu ook zwaar vindt - misschien ligt het dan toch niet aan onze onervarenheid.

We lopen weer verder en moeten even weer warm worden, waarna het lopen al weer soepeler verloopt. We gaan eerst door een groen landschap dat in het begin heel leuk is om doorheen te lopen maar na verloop van tijd wel erg groen en lang duurt ...

We doen het rustig aan en het lopen gaat soms heel soepel maar dan opeens gaan de voeten zeer doen. Overasselt is het eerste dorp dat we aandoen en we besluiten hier even te rusten - dit is heerlijk maar als we weer moeten beginnen doet het eerst even goed zeer. We gaan via de dijk naar Linden.

Linden is een heerlijk klein dorpje met mooie huisjes en die elk jaar de straten versieren in een bepaald thema. Dit jaar is het kunst. Het is zo gezellig dat we besluiten even te stoppen voor een pannenkoek - er wordt overal reclame gemaakt en dat heeft effect op onze smaakpupillen. Bij het restaurant aangekomen duurt het 45 minuten voordat de pannenkoek klaar is - volgens ons duurt het niet zo lang om een pannenkoek te bakken en 45 minuten hierop wachten vinden we te lang. We mogen wel soep ... maar als je zin hebt in een pannenkoek is soep niet erg aantrekkelijk. We gaan even zitten om de voeten wat rust te gunnen een broodje te eten en de voeten te verzorgen ... coolinggel is heerlijk als je lange afstanden loopt!

Na Linden volgt een saai stuk over dijk en viaduct om uiteindelijk in Beers uit te komen. Er is een boerderij met kalveren sommige zijn nog maar 1 dag oud ...



knuffelkoe ;-)



Ook Beers is een klein dorp waar veel mensen op straat staan om ons aan te moedigen en snoep, komkommer en koekjes uit te delen. We moeten even naar de wc en bij een brandweercentrale waar de Gemeente Nijmegen een verzorgingspost heeft ingericht gaan we in de rij staan. Na een half uur staan we er nog - het is druk en er is maar een toilet. We besluiten even bij de Gemeente op een stoel te gaan zitten en eten een (eigen gesmeerd) broodje. Een vriendelijke man maakt een praatje en zet ons op de foto. Bij welke divisie werken jullie .... hmmmm bij geen een we hebben even een stoel geleend. "Oh nou dan geef ik wel aan dat jullie bij de Belastingdienst werken" - de foto's wordt gebruikt voor een boek. Nou ja dan doen wij wel alsof ;-).

We besluiten weer verder te lopen en moeten weer even warm lopen - dan doen de blaren niet zo zeer en werken knieen en enkels beter mee. We gaan naar Cuijk een leuk drop met heel veel muziek, gezelligheid en drukte - dan voel je de pijn echt niet meer en krijg je vleugels (en dat zonder Red Bull).

Na Cuijk steken we de Maas over via een pontonbrug en gaan naar Mook. Toen we hier gisteren waren regende het heel erg en stond er weinig publiek maar dat is nu helemaal anders. Er is veel publiek en gezelligheid - super. Molenhoek zijn we snel doorheen om daarna naar Malden te gaan. Renate moet naar het toilet en Diana zoekt een hekje op om haar voeten op te leggen - heerlijk ontspannen even liggen. Het duurt erg lang  voordat Renate aan de beurt is en intussen worden er foto's van Diana gemaakt voor een boek over de 4 daagse 2012 (zullen mooie foto's worden met een Diana met de ogen dicht - maar ze sliep niet!). Na een half uur was Renate klaar en hebben we nog heel even gezeten - ook Renate moet rusten je wordt zo naar van lang wachten/stil staan. Als we starten zitten er allebei doorheen. We gaan door maar de snelheid is er uit, de voeten doen zeer en ook de rest van het lichaam protesteert.

We gaan door Malden en hopen nu snel de verzorgingspost van de KNBLO te zien - maar zoals alles waar je op moet wachten duurt ook dit gevoelsmatig erg lang. Tussen Malden en Nijmegen  vinden we de verzorgingstent. Omdat we ons hebben aangesloten bij Pluspoint kunnen we ons ook gratis laten masseren of de blaren laten behandelen. We besluiten ons te laten masseren - we mogen vandaag tot 18:00 uur binnenkomen en hebben nog genoeg tijd. Al snel zijn we aan de beurt ... heerlijk. Renate laat haar been waar ze al een paar dagen last van heeft behandelen en Diana de kuiten. Renate is zo klaar, maar de therapeute die Diana behandelt heeft er zin in en neemt haar tijd. Na een half uur zijn zowel de kuiten als de voeten helemaal los. We hebben er allebei weer zin in en gaan met frisse moed verder. Wat loopt dat lekker al je gemasseerd bent ... super. De snelheid is weer terug en ook de pijn in de voeten is minder.

We naderen de Via Gladiola en zoveel mensen hebben we nog nooit gezien om ons aan te moedigen. Geweldig en zo overweldigend dat we er even stil van zijn.

Marianne en Joke staan bij de kant en om 16:30 uur ziet Diana dat ze hebben gebeld - ze dachten dat we er al waren, maar het ging vandaag niet heel snel dus we zijn er nog niet. Zij zijn intussen vertrokken, jammer dat we elkaar niet hebben gezien - maar we vonden het geweldig dat jullie naar Nijmegen zijn gekomen!

Om 17:15 uur gaan we met z'n tweeen over de finish om vervolgens het kruisje met kroontje op te halen. We hebben het gehaald - het was niet makkelijk en we hebben veel dingen onderschat, maar we hebben het gehaald!!!! Renate is teleurgesteld en verdrietig omdat ze een dag niet heeft meegelopen en dus geen kruisje krijgt - maar ook trots omdat we het toch maar hebben gedaan. We hebben beiden het uiterste van onszelf gevraagd en zijn er voor gegaan. Achteraf kun je je afvragen of genoeg hebben getraind, maar met een drukke baan en kinderen is de tijd die je hebt om te trainen beperkt.

Voor toekomstige 4-daagse van Nijmegen lopers hebben wij nog wel wat tips:

- train meerdere dagen achter elkaar

- neem schoenbeschermers mee tegen de regen (in natte schoenen lopen is echt geen pretje)

- genoeg drinken

- laat je goed informeren over het verzorgen van voeten/blaren

- neem Eisgel mee(want dit is echt heerlijk voor de voeten)

- behandel de spieren met gel voor spieren en gewrichten

- vergeet niet asprines mee te nemen (die heb je echt nodig om de pijn te verlichten)

- het huisje bij de Vogelshoek is een goede uitvalsbasis (wij hebben een heerlijke tijd gehad met een hoog Zen gehalte)

- genieten van alle momenten die je hebt!!!

Wij hebben heel veel reacties gehad op de blog, op facebook en via sms hier putten wij veel energie uit en dit hield ons op de been. Daarnaast is het uiteindelijke sponsorbedrag Euro 830,= geworden en ook hier zijn we trots op.

Iedereen ontzettend bedankt voor alle reacties, sms-jes en sponsorgeld jullie hebben ons geholpen!!!

De 7 heuvelen

En dan zijn we op de derde dag. We hebben vandaag de vroege start en de wekker gaat om 3:30 uur. Renate voelt zich niet fit en geeft aan dat ze last heeft van blaasontsteking. Ze maakt zich klaar maar besluit om niet van start te gaan en vandaag in het huisje te blijven.
Om 4:15 uur vertrekt Diana naar het busstation in Grave. Op tijd komt ze aan en een aantal bekenden (zo mag je mensen die je nu dagelijks soms meerdere keren ziet toch wel noemen?) vragen waar Renate is. Renate is gestopt en in de bus zijn meer mensen die twijfelen of ze er verstandig aan doen om te stoppen. Maar als het lichaam zegt nu even niet moet je er naar luisteren.

Om 5:40 gaat Diana van start om de zeven heuvelen te beklimmen. Het is droog en gezellig en iedereen heeft er weer zin in. Het eerste stuk door Nijmegen is vergelijkbaar met gisteren ... het is dan ook gedeeltelijk dezelfde route. Er staat weinig publiek en dat maakt het opstarten er niet beter op. Na 3 kilometer is het lichaam warm en soepel. Al snel verlaten we Nijmegen om riching Malden een leuk dropje dat vergelijkbaar is met Zuidbroek. Er staan weer kinderen langs de kant met snoep en de boer heeft beschuit met aardbeien ... het is nog te vroeg om te stoppen dus voor nu laat Diana ze voor wat ze zijn. En loopt rustig door richting Molenhoek, maar net buiten Malden op de dijk begint het heeeel hard te regenen en te hagelen. Samen met alle anderen pakt ze snel haar poncho en doet hem aan - dit klinkt heel snel en als de dag vordert gaat het ook steeds sneller maar hier nog niet. Helemaal nat geregend loopt ze door, maar haar sokken en schoenen zijn nat en dat loopt niet fijn. In Molenhoek (het volgende plaatsje wordt het weer beter en staan er weer meer mensen om te juichen.
Het is wel heel bijzonder dat zelfs als het regent er mensen met een paraplu staan om je aan te moedigen. Dit geeft een super gevoel! Langzaam wordt het droog en in Mook kan de poncho uit. Maar we zijn Mook nog niet uit of het begint al weer te regenen. En een beetje regen is niet erg, maar nog meer water in de schoenen en het is een voetenbadje. Tot aan Plasmolen (bijna halverwege de route) klaart het op en wordt de poncho (wederom) opgeruimd.

Tot aan Groesbeek zijn er weinig dingen te beleven, behalve het af en toe uit en aan doen van poncho. En natuurlijk de eerste heuvel ... en hij is best pittig. We konden niet trainen op heuvels, aangezien er buiten het viaduct dan geen heuvels zijn. De kuiten worden flink gespannen en naar beneden is al helemaal geen pretje. Maar als we er 1 kunnen dan kunnen we ook 7. In Groesbeek is het weer prachtig, veel zon en gezelligheid. En post .... ja ja. Diana kreeg een aanmoedigingstelegram van haar ouders en Willem en Truus en Renate had ook post (die heeft Diana maar meegenomen).

Diana heeft extra droge sokken mee en besluit deze nu aan te doen - met al dat wat heeft het geen zin maar als het zonnetje schijnt komt het wel goed. Maar als we Groesbeek uit lopen komt er een stortvloed uit de lucht en wederom is alles drijfnat. Nou ja dan ook maar zo doorlopen er zit niks anders op. Het wordt nog weer even droog en in Nijmegen houdt het niet meer op met regenen. Als een verzopen katje komt Diana over de finish. Het is dan ongeveer 15:00 uur en morgen gaan we voor de laatste dag.

Renate blijft deze dag in het huisje, eerst maar paracetamol en verder slapen, daarna wel enigszins lichamelijk opgeknapt maar enorm teleurgesteld en verdrietig omdat deze uitdaging niet is behaald.
Na veel lieve opbeurende berichtjes en een telefoontje met het thuisfront langzaam aan echt wel het besef dat dit het verstandigste besluit was. Maar ook teleurstelling kan flink pijn doen.
Om een uur of 10 een rondje sauna en een lekkere douche daarna gaat het wel weer. Gelukkig genoeg leesvoer mee. En de reep chocola hielp hier ongetwijfelt ook aan mee. (thanks voor de tip Tanja!)

Rond een uur of 12 kwam Frans even informeren hoe het ging, daarna samen met Toos bij de paarden gekeken en een tijdje staan te kletsen.

Natuurlijk was er veel digitaal verkeer tussen Diana en Renate, want ook al zat Renate in het huisje, ze leeft natuurlijk wel mee.

Om iets over vier kwam Diana zeer vermoeid, behoorlijk verregend en met flinke blaren weer binnen.
Na het douchen, voetverzorging en iets te eten ging het weer beter.

Renate heeft besloten om voor haar eigen eer de laatste dag wel helemaal mee te gaan lopen. Natuurlijk ook omdat samen lopen leuker is dan alleen, dan helaas geen medaille, maar wel trots op zichzelf als ze 120km in een week heeft gelopen.

En Diana gaat natuurlijk voor haar kroontje! (tweede medaille)

Nog 1 dagje afzien, en genieten, en dan zit het erop!

De hel van Wijchen

In Nijmegen noemt iedereen die je er naar vraagt de tweede dag van de 4-daagse De hel van Wijchen. Nu was het natuurlijk spannend of Renate fit genoeg is om te gaan lopen. En toen we vanmorgen wakker werden was zij als eerste haar bed uit ... misschien kwam dat omdat haar wekker in de vensterbank ligt en ze hier vanuit bed niet bij komt ;-)). Renate voelde zich fit genoeg om te starten en dus maakten we ons klaar. Knipkaart (voor de controlle tijdens de 4-daagse), de blarenpas voor de bus, broodjes voor onderweg, plijsters voor de blaren, zalfjes etc voor de voeten, water, snoepjes (je moet jezelf niet straffen) en pijnstillers. Alles zit in de heuptas en rugzak dus we kunnen op weg. We gaan om 6:40 uur mogen wij echt van start. En dit gaat nog helemaal niet zo verkeerd. Het valt wel op dat het rustiger op straat is dan gisteren (toen zorgden de studenten nog voor afleiding), er waren weinig mensen om te juichen en muziek was ook bijna niet te horen. Dat is wel jammer want dit zorgt bij ons ook weer voor extra energie. Wat wel lekker is is dat het rustiger is met lopers dus we konden veelal ons eigen tempo lopen.

Toen we bijna Nijmegen uitgingen kwamen we Henk tegen, een man in een rolstoel, die ons vroeg hem te helpen. We kregen namelijk een onverhard stuk gras en hij moest de stoeprand op en daarna het onverharde gedeelte dat nu helemaal modderig was over. Hierna voelde Renate haar spier die van haar enkel naar haar heup loopt en naar verloop van tijd werd het steeds erger. In het bos tussen Nijmegen en Wijchen geeft Renate aan dat ze niet verder kan. Diana moet maar alleen verder en Renate loopt rustig door tot dat ze ergens kan worden opgepikt. Zo gezegd zo gedaan. Diana loopt alleen verder en probeert een vast tempo te houden, maar het wordt steeds drukker en als je denkt dat je Wijchen door bent ga je er vanuit een andere kant weer in ... Tot nu was het erg rustig in de straten, maar zodra het centrum van Wijchen in zicht is wordt het steeds drukker en wordt de straat smaller. Maar wat een feest allemaal muziek, dansende mensen en vrolijkheid!

Vanuit Wijchen gaan we naar Woezik en klein dorpje, gevolgd door een stuk niemandsland met weinig meer dan wandelaars. Na Beuningen staat de post van de KNBLO PlusPoint. Er staat op een bord dat de afstand nog 11 km is - dat is een meevaller en betekend nog ongeveer 2,5 uur uur wandelen. Dat is best vol te houden!
Maar na ongeveer 11 km staat er een bord waarop staat dat het nog 4 km is. In principe niet veel maar genoeg om even flink te balen.
De voeten doen Diana intussen zeer en de enkel scharniert niet soepel - dus wat meer rusten en de voeten goed verzorgen.

Renate is intussen rustig door gelopen en het gaat zo goed dat ze door blijft lopen. Het blikje Redbull heeft misschien geholpen, die vleugels waren hard nodig! Letterlijk voetje voor voetje...maar het werd gelukkig beter in plaats van slechter, dus met veel stops doorgelopen.

Op ongeveer 20km even de voeten verzorgen en schone sokken aan. Daarna weer verder.

Bij het Pluspoint zien Diana en Renate elkaar nog even. Diana gaat dan net weg en Renate wil even wat eten en lekker uitrusten. Misschien dat ze nog een masage neemt. Maar die droom valt snel in duigen - er is een wachtrij van minimaal 45 minuten. En aangezien ze het eten al op heeft besluit Renate nog even lekker te zitten en dan verder te lopen.

Onderweg waren er veel mensen die Renate een hard onder riem staken, en soms liep er ook nog iemand die het nog zwaarder had, dan kon ze daar weer iets voor terugdoen. Op een kilometer of 3 voor de eindstreek stond Cookiemonster, en die wilde best even met Renate op de foto! 2 Cookies...

De meneer op de foto heeft op zijn shirt staan 'Niet Storen, ik ben al gestoord genoeg' behalve een fotootje dan ook verder maar niet gestoord.

Omdat het 'Roze woensdag' was waren er veel verklede mensen, leuk om te zien! Helaas hier geen foto's van, maar dit was uitgebreid op TV.

En nu snel naar bed!


Diana is tussen 16:00 en 16:15 uur binnen gekomen en Renate om 16:45 uur - dus morgen gaan we weer van start. Op naar de 7 heuvelen!

Van Wianda (een pedicure in Zuidbroek) hebben we Eisgel gekregen en de voeten vinden dit heerlijk - Wianda dank je wel!!!!

Bij deze willen wij alle sponsors nog even extra bedanken - zelfs nu komen er elke dag nog nieuwe sponsors bij! Super bedankt ook dit stimuleert ons om de eindstreep te gaan halen. Op dit moment is het sponsorbedrag € 805,=.

Soms gaan dingen anders dan je bedenkt

Tijdens de vierdaagse heb je twee starttijden te weten vroeg (van 5:15 - 6:00) en een late (van 6:15 - 7:00).

Vandaag hadden wij de vroege start, onze bus vertrekt om 4:30 vanuit Grave naar Nijmegen ... dat is best vroeg. Om 6:10 uur kwamen we aan bij de start en we moesten nog even wachten. Uiteindelijk mochten we om 6:40 uur beginnen. Maar ja met al die mensen is het gewoon achter aan de rij sluiten.

De route van vandaag gaat vanuit Nijmegen naar Lent, Bemmel, Elst, Valburg en Oosterhout en dan weer terug naar de Wedren de Start en Finish plaats.

Als wij vertrekken regent het en hebben wij de regencaps maar aangetrokken - wat een uitkomst. Ondanks de regen staat in Nijmegen al veel publiek bij de straat - met name studenten die al een avondje in de kroeg hebben doorgebracht ;-)). We krijgen high fives, worden toegezongen en aangemoedigd. De start is fantastisch. We gaan via de Waalbrug richting Lent. Om 6:30 zijn we in Lent en belt radio Noord voor een interview - dat is balen er is nog niemand wakker om deze tijd. Het interview staat intussen op internet bij uitzending gemist. Het is intussen droog en de regencaps zijn opgeborgen.

Voordat wij begonnen aan ons avontuur hadden we al wel een bepaald beeld van wat we zouden meemaken, maar de werkelijkheid is toch net even anders. Er zijn veel lopers tegelijk en je kunt je eigen tempo niet lopen. Wij hadden verwacht dat naar verloop van tijd er ruimtes tussen de lopers zouden ontstaan en dat je hierdoor grotendeels nog wel je eigen tempo kon lopen maar dat was niet het geval.






Zelfs de dieren onderweg dachten wat zijn die nou aan het doen ...
al die mensen in een lange rij.

Onderweg spreken we verschillende mensen. Zo was er een jongen die vertelde dat hij net terug was van de 7 daagse van Denemarken en daarna veel over drank en wandelen. Wij waren al afgehaakt. Maar we spreken ook hele leuke enthousiaste mensen die er een feestje van maken om mee te lopen.

In de loop van de dag wordt het steeds warmer en gezelliger ... Langs de kant staan kinderen met snoepjes en koekjes - lief he!

Wij hebben via KNBLO ons aangesloten bij PlusPoint en krijgen hier onderweg een warme hap en een drankje. Dit keer kregen wij soep en een Dextro. Ook kun je je hier laten masseren en is er de mogelijkheid om naar de wc te gaan zonder lang te wachten.

Na Elst volgt een stuk over de dijk en die is best lang.

Op de foto lopen in de verte allemaal wandelaars en wij gaan ook die kant op.

Na de dijk komen we weer in een dorpje en daar hebben de mensen weer flink uitgepakt; grote muziekinstallaties, stoeltjes, koffie, thee, etc. etc. er is te veel om op te noemen. En uiteindelijk komen we via de Waalbrug weer terug in Nijmegen.

Na het afmelden lopen we naar het station waar onze bus staat naar Grave. Het lopen wordt intussen al wat moeilijker - het is net of de spieren niet meer willen. In Grave stappen we uit de bus en Renate gaat knock-out ... voor wie hier aan twijfelt Diana heeft er niks mee te maken! Diana haalt snel de auto en met een beetje hulp komt Renate in de auto. Terug bij ons mooie huisje is de afstand van de auto naar het huisje een grote uitdaging voor Renate. Onderweg maakt ze gebruikt van de tuinstoelen en gaat hier even liggen - ook hier gaat ze knock-out. Uiteindelijk ligt Renate op bed met pijnstillers en haar kleren nog aan. We zijn nu wat uurtjes verder en het gaat al iets beter ... ze gaat niet meer knock-out ;-)). Lopen is nog wel pijnlijk, maar misschien dat de sauna (waar we nu heen gaan) daar verandering in brengt. Of ze morgen start weten we nu nog niet maar we hopen het wel!

Aankomen in Escharen

Vanmorgen om 8:00 uur zijn we vertrokken, het is een eind rijden en er worden allemaal files voorspeld. Maar de reis is voorspoedig en files zijn wij in elk geval niet tegen gekomen. Om 10:30 uur zijn we aan gekomen in Escharen ... jaja jullie denken allemaal dat we naar Nijmegen gaan ... maar dat is niet zo.

We hebben een huisje in Escharen tw de Vogelshoek. Via de mail hadden we aangegeven dat we rond de middag zouden aankomen en Frans en zijn vrouw zijn nog druk bezig met het schoonmaken van het huisje. Ze waren zo druk bezig dat ze de bel niet hebben gehoord ... dan maar aankondigen dat we er zijn met de telefoon en dat werkt. Ze waren nog niet helemaal klaar en raakten lichtelijk in paniek .... Maar dit was natuurlijk niet nodig, want wij moeten ons toch inschrijven bij de 4 daagse en bij de KNBLO.

We hebben de auto even uitgeladen en zijn met de auto naar Grave gereden om daar op de bus te stappen naar Nijmegen (je kunt nog steeds kaartjes kopen in de bus .... wij waren al even bezorgd).
Vanuit Grave nam de bus de touristische route en volgens ons hebben we heel Nijmegen gezien. We kwamen aan met een heerlijk zonnetje en er was voorspeld dat we lange rijen zouden hebben bij het inschrijven bij de 4 daagse, maar er waren maar 3 wachtenden voor Diana en Renate stond vooraan - het zal ook niet zo zijn ;-). We kregen een bandje om de pols voor het scannen en een strippenkaart voor de eerste dag. Daarnaast kregen we een tasje met folders en reclame (een goodie bag). Voor dat we naar de stand van de KNBLO (de landelijke wandelbond) gaan eerst maar even een broodje eten. Er is keus genoeg maar we gaan voor een baquette met ei en bacon .... erg lekker een echte aanrader.

Hierna zijn we doorgelopen naar de KNBLO stand - het begon intussen een beetje te regenen en er zijn mensen met een paraplu - weten ze niet dat dat ook gevaarlijk kan zijn!! We moesten uitkijken dat we geen paraplu in ons oog kregen en kwamen met alle ogen nog op hun plek aan bij de stand. "Wat leuk dat jullie er zijn maar jullie moeten bij de stand hiernaast zijn tw. de Via Vierdaagse"; nou dan gaan we daar wel heen. We zijn ook hier snel aan de beurt en krijgen wederom een goodie bag met: sokken, wandelroute boekjes (Diana heeft Groningen, Renate Drenthe), een Donald Duck, het landelijk wandelprogramma 2012 en een tijdschrift over de wandelsport.


We hebben nu alles wat we nodig hebben om morgen te starten. Dus even kijken of er nog wat andere leuke stands staan met hebbedingetjes. Maar het ging steeds harder regenen en de stands staan vol met schuilende mensen, behalve die van Compeed en dat komt goed uit. Diana moest nog blarenpleisters hebben en bij deze stand hadden ze een mooie actie - 2 voor € 8,= en genoeg blarenpleisters voor een heel land. Daar kun je dan natuurlijk niet aan voorbij lopen ...

Het regent nog steeds en we gaan nog even richting het centrum. Er zijn veel muziekstandjes en tafeltjes om te zitten .. maar ja het regent .. dus dan maken we er geen gebruik van.

We moesten nog even naar de Kruidvat - Erwin de buurman van Diana gaf nog een tip over Gatorade - een echte dorstlesser op momenten dat je het goed kunt gebruiken. Dus dat hebben we nog even gekocht. Met regen is shoppen in Nijmegen net zo ongezellig als shoppen in Groningen dus we gaan maar weer huiswaarts (naar Escharen dan he). Intussen hebben we al een blarenpas en kunnen hier zo mee de bus in! We hebben de auto dichtbij de bushalte geparkeerd en gaan op zoek naar supermarkt ... het wordt de Jumbo. We proberen zoveel mogelijk eten al in te slaan voor deze week, maar de koelkast/vriesvak is niet heel groot dus al snel komen we tot de conclusie dat dat niet gaat werken.  Vanavond gaan we nog lekker kokkerelen (nou ja we ... Renate de keuken is te klein voor 2 personen) we gaan voor biefstuk, krieltjes en roergebakken champignons.

De rest van de week hebben we soep met een broodje, pasta met kip en spinazie uit de diepvries van Iglo en soep met een broodje. We zien wel wat de rest van de week brengt en kopen hier wel op in. Brood zullen we ook tussentijds moeten bijvullen anders hebben we het grootste gedeelte van de week droog brood.

Wij zijn er in elk geval helemaal klaar voor - alle spullen voor de voeten hebben we ..

Allemaal verzorging voor de voeten ....

Wij zijn er klaar voor - morgen gaan wij om 5:15 uur van start !!!!

Cursus: blarenprikken

Willem en Truus hebben al 10x de 4 daagse van Nijmegen gelopen en ook uitgelopen. Dus als we tips wilden over hoe blaren te voorkomen en behandelen dan moesten we bij hun zijn.

Vrijdagavond zijn wij lopend van Zuidbroek naar Sappemeer gelopen - het is maar 4 km dus niet echt een utidaging meer.

Natuurlijk zijn we begonnen met koffie en thee en intussen ging Truus op zoek naar de fotoalbums van de 4-daagse. En na 10 keer lopen zijn dat er best veel ;-). Na de foto's ging Truus op zoek naar het verzorgingsmandje ... misschien ook iets voor ons alle spullen op een plek - nu moeten we alles nog bij elkaar zoeken. Maar dat zal wel een beginnersiets zijn.

Toen Willem er ook bij kwam (hij moest eerst even wat anders regelen) werd er aangebeld .... de politie. Ze zijn bezig met een buurtonderzoek naar aanleiding van een incident die middag. Waar waren de bewoners tussen 14:30 en 16:00 uur .... hmmmm even denken ..... bij de Lidl.  Ze hadden vanmiddag niks bijzonders gezien. Tussen neus en lippen door vertelde Willem dat wij (Renate en Diana) de 4 daagse van Nijmegen gingen lopen. De agent had dit ook al een paar keer gedaan - wat een mooi vooruitzicht.

Willem kende nog wel een annekdote ...

Een bekende van hem heeft de vierdaagse al een paar keer gelopen. De laatste keer heeft hij een week voor de 4 daagse wandelschoenen gekocht bij de Lidl. Na 4 dagen wandelen waren de schoenen al aardig versleten. Met de bon in de ene hand en de schoenen in de andere is hij terug gegaan naar de Lidl. Ik heb deze schoenen nu 1,5 week en moet je kijken hoe ze er uit zien - dat kan toch niet! De verkoper van de Lidl stond met zijn mond vol tanden en wist niet wat hij er mee aan moest. Hij had de schoenen intussen niet meer in de winkel en kon dus alleen nog maar het geld terug geven. Nou geef me dan maar mijn geld terug!

Na deze annekdote moest de agent terug naar zijn collega om de rest van het buurtonderzoek te voltooien - ze hebben het er waarschijnlijk nu nog over.

De tips die we hebben gekregen:

• Een blaar prik je door met een, met alcohol schoongemaakte, naald met draad. De naald breng je aan een kant van de blaar in en komt aan de andere kant naar buiten. Het draadje knip je af waardoor er nog een draadje in zit die er voor zorgt dat het vocht uit de blaar kan blijven lopen. Hierover heen plak je, dakpansgewijs, leukoplast.
• Sommige mensen vinden het prettig om halverwege droge/schone sokken aan te doen. Neem tijdens het lopen altijd sokken mee.
• Draag sokken zonder naden en met een goed voetbed. Dit zijn vaak sokken waarop staat welke voor de linker en welke voor de rechtervoet is. Truus koopt haar sokken bij de Xenos - die met bamboe.
• Om de druk van een teen te halen gebruiken Willem en Truus een teencondoom (zo heten ze in de winkel waarschijnlijk niet). Willem heeft even voorgedaan hoe je zo'n condoom om doet .... om je teen hoor! (zie op de foto: helemaal rechts, maar dan wel eerst een stukje eraf knippen).
• Zorg dat je altijd genoeg drinkt en eet. Tijdens het lopen deelt het Waterbedrijf gratis water uit. Dit is echter heel koud en moet je niet meteen drinken.
• Pijnstillers helpen niet alleen bij hoofdpijn, ook spierpijn en overbelasting kun je hiermee goed verhelpen. Neem voor het slapen een asperine in en neem ze ook mee voor onderweg.

Wij hopen natuurlijk dat we geen blaren hoeven te prikken - maar als het

nodig is weten we nu wat we moeten doen!

Naast deze tips kregen we ook nog tips over wanneer rusten (niet te vroeg rusten, zorg dat je eerst al een flinke afstand hebt gelopen). In koken heb je tijdens de 4 daagse niet veel zin dus hou hier rekening mee.

En heb je een dip neem dan een blikje Red Bull en bent voor even weer helemaal boven Jan ...

Willem en Truus wij willen jullie hartelijk bedanken voor alle tips en hartelijkheid. Jullie zijn fantastische mensen!

Heeft er nog iemand tips we horen ze graag - geef ze dan aan ons door!!